Dieta po wycięciu trzeciego migdałka u dziecka

Autor: Beata Smulska

Migdałek gardłowy zwany trzecim jest zbudowany z tkanki limfatycznej zawierającej komórki niszczące drobnoustroje oraz produkującej m. in. przeciwciała. Wraz z migdałkami podniebiennymi (tzw. bocznymi) oraz innymi, mniejszymi skupiskami tkanki limfatycznej stanowi barierę ochronną organizmu, tworzącą tzw. pierścień chłonny gardłowy. Migdałek gardłowy znajduje się w nosowej części gardła. Gdybyśmy polecili dziecku otwarcie buzi, to patrząc na wprost widzimy tylną ścianę gardła, a bliżej, na górze podniebienie z charakterystycznym, małym języczkiem. Migdałek gardłowy jest niewidoczny, gdyż znajduje się za podniebieniem miękkim i języczkiem do tyłu i do góry idąc po tylnej ścianie gardła.

Dlaczego migdałek przerasta i czy jest to groźne dla dziecka?

Większości infekcji w obrębie górnych dróg oddechowych towarzyszy odczynowe powiększenie się skupisk tkanki limfatycznej. Długotrwała stymulacja tkanki limfatycznej tej okolicy może powodować trwałe lub przejściowe powiększenie migdałka. Dlatego najczęstszą przyczyną przerostu migdałka gardłowego są nawracające oraz przewlekłe stany zapalne górnych dróg oddechowych i jamy ustnej.

Przerost migdałka gardłowego prowadzi do wielu niekorzystnych zmian. Znajduje się on na tylnej ścianie nosogardła i powiększając się stale lub okresowo upośledza jego drożność, co objawia się zaburzeniami w oddychaniu przez nos (dziecko oddycha przez usta, chodzi z otwartą buzią, przybierając „gapowaty” wyraz twarzy) oraz chrapaniem podczas snu. Oddychanie przez usta powoduje, że dziecko wdycha suche i zimne powietrze ( w jamie nosa powietrze jest nawilżane, ogrzewane i oczyszczane), przez co łatwiej dochodzi do infekcji w obrębie górnych dróg oddechowych.

Powiększony migdałek gardłowy uciska na znajdujące się w pobliżu ujścia trąbek słuchowych. Ich zamkniecie powoduje blokadę naturalnej drogi upowietrznienia jam bębenkowych ucha środkowego oraz ewakuacji powstającej tam wydzieliny. Zaburzenia te objawiają się nawracającymi wysiękowymi zapaleniami uszu przewlekłym zaleganiem płynu w jamach bębenkowych oraz wynikającym z tego niedosłuchem przewodzeniowym.

Na czym polega zabieg operacyjny usunięcia migdałka gardłowego (adenotomia)?

Zabieg operacyjny polega na usunięciu masy migdałka w znieczuleniu ogólnym (tzw. narkozie). Krwawienie podczas zabiegu jest zwykle krótkotrwałe i ustępuje samoistnie. W nosogardle powstaje szybko gojąca się rana, niewymagająca zazwyczaj żadnego zaopatrzenia chirurgicznego (nie zakłada się szwów). W rzadkich przypadkach silnego krwawienia zakłada się specjalny opatrunek uciskowy na ranę po usuniętym migdałku. Po operacji dzieci zazwyczaj nie wymagają ani antybiotyków, ani leków przeciwbólowych.

Dieta po usunięciu migdałka:

- we wczesnym okresie po operacji (pierwsze 2-3 godziny) nie można jeść ani pić, gdyż ze względu na podaną podczas operacji narkozę, mogą pojawić się nudności i wymioty

-przez około tydzień po operacji zalecana jest zimna i lekka dieta – należy unikać gorących napojów i potraw, by nie podrażniać rany po operacji

-należy pić dużo płynów, które pomogą obolałemu gardłu, ponadto pozytywnie wpłyną na nawodnienie organizmu.

-ponieważ może być utrudnione przełykanie, trzeba na parę dni odstawić twarde produkty – chipsy, tosty, orzechy, świeże owoce, wysmażone mięso, pizza. Należy więc jeść miękkie produkty, które łatwo przejdą przez gardło, a ich przełykanie nie sprawi bólu.

-należy też unikać produktów, które w inny sposób podrażnią gardło, np. przez obecność zawartych w nich kwasach, jak grejpfruty, pomidory i potrawy na bazie pomidorów, soki owocowe.

-zalecane produkty to: żelatyna, lody, puddingi, zupy, rozgniecione ziemniaki, jajka, gotowane owoce i warzywa

-pacjent otrzyma również antybiotyki, które powinien wybrać do końca, gdyż skończenie wcześniej antybiotykoterapii może prowadzić do wzrostu oporności bakterii na leczenie.

mgr inż. Beata Smulska
Dietetyk

Przeczytaj także: Dieta bogatoresztkowa