Dlaczego moje dziecko nie chce ćwiczyć?
Autor: Anna Radzimowska
Siedzący tryb życia i brak codziennego, systematycznego wysiłku fizycznego stały się zmorą dzisiejszych czasów. Stanowi to coraz większy problem zdrowotny. Początkowo sytuacja dotyczyła w większym stopniu osób dorosłych, w tym momencie obserwuje się znaczny spadek aktywności fizycznej również wśród dzieci i młodzieży szkolnej. Na zmniejszenie kondycji fizycznej w dużej mierze miały wpływ zmiany cywilizacyjne dotyczące stylu życia- miejsca zabaw (boiska, podwórka, parki) zostały zastąpione mieszkaniem- gdzie najczęściej dzieci spędzają wolny czas oglądając telewizję, grając na komputerze czy telefonie.
W kształtowaniu świadomości dzieci na temat aktywności fizycznej i jej roli w życiu dużą rolę odgrywa szkoła, otoczenie, a zwłaszcza rodzice, z których to dzieci czerpią wzorce postępowania. Lekcje wychowania fizycznego powinny zachęcać do uprawiania różnych form ruchu. Zwykle oprócz obowiązującego wymiaru godzin w-f, szkoła ma do dyspozycji dodatkowo 1 godzinę, którą może przeznaczyć dla wychowanków na realizację określonych form aktywności, począwszy od basenu, po zajęcia sportowe, zespołowe, taneczne czy wycieczki turystyczne. Mimo, tak różnorodnych pomysłów na wprowadzanie aktywności fizycznej, coraz częściej słyszy się o zwolnieniach z lekcji wychowania fizycznego.
Badania wykazały, że ze zwolnień częściej korzystają dziewczęta, niż chłopcy. Z badań wynika również, że najczęstszymi powodami nieuczestniczenia w zajęciach w-f mogą być:
- skrępowanie dziecka z powodu nieumiejętności wykonania ćwiczeń, mała sprawność fizyczna, otyłość, co niesie za sobą wyśmianie przez rówieśników,
- choroby, infekcje, urazy,
- niska temperatura na sali gimnastycznej w okresie zimowym,
- brak zainteresowania konkretną dziedziną sportu,
- lenistwo,
- przesadne dbanie o dziecko przez rodzica.
Świetną formą aktywności ruchowej są pozalekcyjne zajęcia szkolne, tzw. Szkolne Koła Sportowe (SKS). Niestety w ostatnim czasie odnotowano wśród dzieci spadek uczęszczania na SKS, co skutkuje usunięciem tego typu zajęć z grafików w szkołach. Z badań wynika, że w znacznej mierze, podejście dzieci i chęć uczęszczania na zajęcia wynika z postawy nauczyciela- pozytywne nastawienie prowadzącego do ćwiczeń i zachęcenie podopiecznych wpływa na większą aktywność na zajęciach. Ważną rolę odgrywa też zaplecze sportowe w szkołach, które jeśli jest „marne”, na pewno nie budzi wśród dzieci większego zainteresowania. Niestety nie wszystkie szkoły posiadają też sale gimnastyczne czy dostęp do basenu.
Mimo, iż godzin lekcyjnych wychowania fizycznego w szkole jest najczęściej w wymiarze 3-4h, to nie zapewniają one wystarczającej dawki ruchu dla rozwijających się dzieci. Zbyt mała aktywność fizyczna, przy niezachowaniu zasad prawidłowego żywienia (nadużywanie żywności typu fast-food
i słodyczy) przyczynia się w coraz większym stopniu do rozwoju wśród dzieci chorób niezakaźnych: otyłości, chorób układu krążenia, nadciśnienia, cukrzycy typu II, osteoporozy, nowotworów. Uczniowie powinni również czas pozaszkolny przeznaczać na aktywność fizyczną- tutaj rolę odrywają rodzice, ich postawa kształtująca zachowania dziecka. Jeśli rodzice czynnie uprawiają sport można się spodziewać, że w ślad za nimi pójdzie podopieczny- ciekawym rozwiązaniem są tu wspólne formy spędzania wolnego czasu (wycieczki rowerowe, piesze, rolki, bieganie, piłka nożna, taniec). Warto też zapisywać dziecko na różnego rodzaju zajęcia sportowe i pozwolić, aby pociecha sama wybrała z nich takie, które je najbardziej zainteresują. Nie zawsze niestety rodzice mają możliwość zapisania dziecka na zajęcia pozalekcyjne- istotna jest tu kwestia materialna czy ogólny brak czasu lub co gorsza lenistwo rodzica- wolimy, włączyć dziecku bajkę dla „świętego spokoju” niż zawieźć je na zajęcia.
Rekomendowany czas aktywności fizycznej zalecany dla dzieci i młodzieży szkolnej to około 60 minut dziennie przez 5 dni w tygodniu. Zadbajmy więc, aby nasze dzieci, uczyły się już od małego uprawiania zdrowego stylu życia, zachęcajmy je do aktywności fizycznej- kiedyś na pewno nasza pociecha nam za to podziękuje. A jeśli wyrobi w sobie zdrowe nawyki, przekaże je w dalszej kolejności swojemu potomstwu.
A na zakończenie cytat:
„Ruch może zastąpić wszystkie lekarstwa, ale żadne lekarstwo nie jest w stanie zastąpić ruchu.” Tissot
mgr Anna Radzimowska
Dietetyk
Przeczytaj także: Zespół Nocnego Podjadania
