Problem z ulewaniem
Ulewanie to cofanie się treści pokarmowej przez jamę ustną. Zazwyczaj u niemowląt do 6. miesiąca życia jest to zjawisko fizjologiczne. Jednak mimo tego nie należy lekceważyć takiej sytuacji, gdyż może być przyczyną zachłyśnięcia czy zapalenia uszu lub objawem refluksu żołądkowo – przełykowego. W przypadku pojawienia się takiej sytuacji należy obserwować dziecko, żeby nie doprowadzić do powikłań oraz wdrożyć odpowiednie postępowanie:
• Po każdym posiłku dziecko utrzymujemy w pozycji pionowej aż do odbicia, niezależnie od tego czy jest karmione piersią czy butelką
• Jeśli ulewania są częste należy zmienić sposób układania dziecka w łóżeczku – ustawić na odpowiedniej wysokości materac, tak żeby główka była wyżej niż nóżki
Jeśli postępowanie takie nie przynosi rezultatów należy się zgłosić do lekarza. W przypadku dziecka karmionego sztucznie zaleci on włączenie do diety mieszanki mlecznej zagęszczanej skrobią, mąką chleba świętojańskiego lub mąką ryżową, które oznaczone są symbolem AR (antireflux). Dziecku karmionemu naturalnie podajemy przed przystawieniem do piersi odpowiedni zagęszczacz.
Brak poprawy przy zastosowanych działaniach może świadczyć iż są to objawy alergii pokarmowej. Należy przeprowadzić odpowiednią diagnostykę oraz zmienić dietę dziecka oraz w przypadku karmionego naturalnie, także matki. Absolutnie jednak taka sytuacja nie jest wskazaniem do zaprzestania karmienia piersią.
Jeśli u niemowlęcia czy małego dziecka występuje znaczny niepokój podczas karmienia (płacz, przerywanie odruchu ssania) lub całkowita utrata łaknienia, pojawią się wymioty a do tego brak przyrostu masy ciała, zaburzenia snu lub kaszel nocny, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem w celu diagnostyki refluksu żołądkowo – przełykowego.
Refluks żołądkowo – przełykowy może występować także u dzieci powyżej 1 roku życia, dzieci przedszkolnych i szkolnych. Objawami są wtedy dolegliwości bólowe w klatce piersiowej, nocny kaszel, uczucie cofania pokarmu, wymioty. Skłonność do refluksu wykazują dzieci z otyłością a także uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego. Leczenie u większych dzieci polega na zmianie stylu życia i modyfikacji diety:
• Zmiana pozycji podczas snu, głowa powinna leżeć wyżej niż tułów
• Zaprzestanie przebywania w pomieszczeniach wypełnionych dymem papierosowym (palenie bierne)
• Spożywanie posiłków częściej, ale mniejszych objętościowo
• Należy ograniczyć tłuszcz w posiłkach – tłuszcz nasila refluks
• Zmniejszyć ilość słodyczy w diecie – zwiększają wydzielanie kwasu solnego w żołądku
• Kolację należy spożywać najpóźniej 2 godziny przed snem
• Gdy przyczyną refluksu jest otyłość należy prowadzić do zmniejszenia masy ciała
Gdy działania te nie pomogą konieczne może być wprowadzenie leczenia farmakologicznego oraz terapii, w której współpracują lekarz, dietetyk oraz rodzice dziecka.
Małgorzata Bieńkowska
Dietetyk
Przeczytaj także: Jaka woda dla mojego dziecka?