Pregoreksja
Autor: Magdalena Tęsiorowska
Pregoreksja jest schorzeniem, które dotyka kobiet będących w stanie błogosławionym. Słowo pregoreksja jest zbitkiem słów od ang. pregnancy – ciąża i łac. anorexia – anoreksja. Jest to zaburzenie odżywiania, polegające na głodzeniu się i/lub prowokowaniu wymiotów. Przez niektórych specjalistów uznawana jest za odmianę anoreksji (ze względu na identyczne objawy).
Ciężarne z pregoreksją stosują różne metody skutkujące zrzuceniem wagi:
• niskokaloryczną dietę,
• wymuszanie wymiotów,
• głodówki połączone z wysoką aktywnością fizyczną,
• środki przeczyszczające.
Kontrola wagi staje się obsesją, ciążorektyczka stawia sobie nierealne cele, np. mieścić się w spodnie sprzed ciąży. Bardzo niebezpieczne wydaje się również to, iż pregorektyczka zrobi wszystko, by pozbyć się kilogramów, łącznie z sięganiem po środki przeczyszczające i moczopędne, mogące wywołać przedwczesny poród i poronienie. Konsekwencje głodzenia się kobiet ciężarnych mogą być niezwykle poważne zarówno dla przyszłej matki jak i dla rozwijającego się płodu. Anoreksja ciężarnych może doprowadzić do upośledzenia fizycznego i psychicznego dziecka, zmiany te są nieodwracalne.
Stosowanie restrykcyjnej i mało urozmaiconej diety przez kobietę ciężarną prowadzi do wystąpienia poważnych niedoborów białka, tłuszczu, witamin i składników mineralnych bardzo niebezpiecznych dla płodu, m.in.:
• żelaza – anemia i niedokrwistość,
• tkanka tłuszczowa – problemy z karmieniem noworodka,
• wit. D – osteoporoza u matki i odwapnienie kości u dziecka.
Pregoreksja stanowi zagrożenie zarówno dla przyszłej mamy jak i dla rozwijającego się w jej brzuchu dziecka.
Zagrożenia związane z ciążoreksją dla przyszłej mamy:
• nadciśnienie tętnicze,
• niedokrwistość,
• odwapnienie kości: osteoporoza,
• krwawienie z dróg rodnych,
• depresja poporodowa,
• problemy z pokarmem i karmieniem piersią,
• brak sił na naturalny poród, konieczność wykonania cesarskiego cięcia,
• konieczność odżywiania pozajelitowego i dożylnego
Zagrożenia związane z ciążoreksją dla rozwijającego się dziecka:
• niska waga urodzeniowa noworodka,
• ryzyko poronienia i nie donoszenia ciąży,
• przedwczesny poród,
• mały obwód głowy dziecka,
• liczne deformacje ciała,
• niskie wyniki w skali APGAR,
• zaburzone łaknienie,
• problemy z oddychaniem,
• opóźniony rozwój umysłowy,
• trudności w prawidłowym wzroście i rozwoju dziecka,
• choroby serca w wieku późniejszym.
Pregoreksja pierwszy raz została zdiagnozowana i opisana w Stanach Zjednoczonych, obecnie chorują na nią kobiety także w Europie, Australii i Nowej Zelandii. Badania przeprowadzone w Anglii pokazują, że jedna na 20 ciężarnych kobiet cierpi na zaburzenia odżywiania (pregoreksję), grupa osób dotkniętych schorzeniem stale się powiększa.
mgr inż. Magdalena Tęsiorowska
Dietetyk
Przeczytaj także: Woda czy sok?
