Różne oblicza Nowego Roku
Autor: Natalia Ciesielczuk
Nowy Rok jest jednym z najstarszych świąt świeckich, które w różnych krajach jest obchodzone inaczej i nie zawsze w tym samym czasie. Początki jego tradycji sięgają czasów starożytnych. W Babilonie początek nowego roku wypadał w pierwszy dzień wiosennej równonocy, kiedy przyroda zaczynała budzić się do życia. W Egipcie związany był z wylewami Nilu. W starożytnym Rzymie wprowadzony przez Juliusza Cezara w 46 r. p.n.e. kalendarz juliański ustanowił datę na 1 stycznia. W Bizancjum to samo święto obchodzono 25 marca.
Inaczej jest w krajach, które wywodzą się spoza kręgu kultury chrześcijańskiej. Żydzi obchodzą Nowy Rok na początku miesiąca Tiszri, przypadającego we wrześniu lub w październiku. Nosi ono nazwę Rosz ha-Szana (Święto Trąbek) i według żydowskiej tradycji jest to rocznica stworzenia świata. Muzułmanie zaś nadejście Nowego Roku świętują 21 marca. Dla Chińczyków jest to jedno z najważniejszych świąt w całym roku- jego obchody bowiem trwają aż 15 dni. Wypada ono między 21 stycznia a 19 lutego.
Niezależnie jednak od miejsca zamieszkania, wyznawanej przez siebie religii oraz narodowości pierwszy dzień rozpoczynającego się nowego roku jest okazją do zabawy, radości i świętowania w gronie najbliższych sobie osób, rodziny oraz przyjaciół.
Chińczycy urządzają wówczas uliczne, ogromne i bardzo barwne pochody. Ich uczestnicy niosą ze sobą małe latarnie, które w tradycji mają oświetlać drogę przed nadchodzącym nowym rokiem. W Chinach okres ten przebiega w ogromnym hałasie- telewizory włączone są na cały regulator, wszyscy do siebie krzyczą, wszędzie jest gwarno oraz bardzo tłoczno, bo im głośniej, tym rodzina jest szczęśliwsza. Hałas ma bowiem, jak głosi tradycja, przegonić wszystkie złe duchy znajdujące się w pobliżu. Z kolei greckie dzieci w Nowy Rok stawiają przy kominkach swoje buty, z nadzieją, że przyjdzie do nich święty Bazyli i zostawi w nich dużo pięknych prezentów. Szkocki Nowy Rok nazywa się Hogmanay. W niektórych miejscowościach podpala się wówczas beczki ze smołą i toczy je ulicami, gest ten ma bowiem symbolizować spalenie starego roku i przygotowanie miejsca na nadejście kolejnego. W większości krajów, tak jak w Polsce, w noc poprzedzającą rozpoczynający się Nowy Rok urządza się wielkie bale, potańcówki czy różnego rodzaju zabawy. Mieszkańcy wielu miast tłumnie zbierają się na głównych placach czy ulicach i w rytmach muzyki, z szampanami w ręku, razem oczekują na godzinę 12 w nocy, kiedy to nadejście Nowego Roku oznajmią liczne wybuchy kolorowych fajerwerków. W Hiszpanii jeden ze zwyczajów nakazuje, aby w noc sylwestrowa zjeść po jednym winogronie z każdym uderzeniem zegara o północy, a następnie pomyśleć życzenie, które ma się spełnić w nadchodzącym roku, i co ciekawe, żeby umożliwić spokojne przełykanie winogron, mechanizmy zegarów na miejskich ratuszach są wcześniej nieco spowalniane.
Tradycja mówi, że to, jak przeżyło się pierwszy dzień Nowego Roku zapowiada nam, jak będzie wyglądał cały nadchodzący rok, dlatego warto w ten dzień spotkać się z ludźmi, na których zależy nam najbardziej, i w atmosferze ciepła, miłości, radości i pokoju przeżyć ten czas.
mgr inż. Natalia Ciesielczuk
Dietetyk
Przeczytaj także: Jak szybko wrócić do formy po Świętach?
