Dobroczynne właściwości aronii
Aronia to tzw. jarzębina czarna. Do Europy przewędrowała z Ameryki w XIXw.
Jej owoce są źródłem cennych witamin: C, B2, B6, PP, F i karotenu, czyli prowitaminy A oraz wielu minerałów: potasu, wapnia, fosforu, magnezu, żelaza, jodu, manganu, molibdenu.
Aronia doskonale wpływa na trawienie i oczyszcza organizm.
Lekarze zalecają jej sok jako naturalny środek wspomagający leczenie wielu schorzeń.
Właściwości jagód aronii:
1) Przeciwdziałają odkładaniu się cholesterolu w ściankach tętnic, a tym samym: nadciśnieniu,
miażdżycy, chorobom serca, zaburzeniom systemu nerwowego.
2) Zapobiegają powstawaniu nowotworów.
3) Łagodzą dolegliwości trzustki i wątroby.
4) Pobudzają procesy krwiotwórcze oraz przyspieszają regenerację tkanki mięśniowej i kostnej.
5) Wzmacniają system odpornościowy organizmu.
6) Zapobiegają przedwczesnemu starzeniu się.
7) Pomagają usuwać z organizmu szkodliwe metale ciężkie np. ołów.
8) Sok z aronii stosowany zewnętrznie łagodzi oparzenia słoneczne, wszelkie stany zapalne skóry
i egzemy, wystarczy nim kilka razy dziennie posmarować chore miejsce.
Przy nadciśnieniu warto zrobić aroniową kurację- 2 razy dziennie przez 2-3 tygodnie pić szklankę soku z owoców.
Aronia czarnoowocowa
Ważne składniki: bioflawonoidy, antocyjany, wit C, B2 B6 PP karoten, mikroelementy (żelazo, magnez, mangan, molibden, jod, bor, miedź, kobalt), kwasy organiczne, błonnik, garbniki. Zawiera dużo antyutleniaczy.
Owoce aronii stosuje się dla poprawy kondycji układu krwionośnego.
Działa uelastyczniająco na naczynia kapilarne, przeciwkrwotocznie, także uspokajająco, wzmacnia organizm. Jest świetnym składnikiem diety antymiażdżycowej. Przeciwdziała powstawaniu nadmiaru wolnych rodników. Zaleca się stosować w leczeniu arteriosklerozy, bezsoczności i bezkwaśności żołądka.
Przepis na sok z aronii: 3l wody, 2 kg cukru, 2 kg aronii, 400 liści wiśni, 1 kwasek cytrynowy (20 gram) - owoce, liście umyć, dodać cukier, gotować razem 20-30 min. Zostawić na 24h, przecedzić i dodać kwasek cytrynowy.
Smacznego!!!
Aronia - źródło zdrowia i młodości
Aronia czarnoowocowa to wieloletni krzew pochodzący z Ameryki Północnej mający szczególne właściwości zdrowotne.
Jej owoce są znakomitym źródłem wielu cennych substancji czynnych (antocyjanów), witamin (C, B2, B6, PP, P, E, karotenu, czyli prowitaminy A), mikroelementów
(molibdenu, manganu, miedzi, boru, jodu, kobaltu) oraz błonnika i pektyn ułatwiających pracę układu pokarmowego i usuwających toksyny z organizmu. Wszystkie te składniki wspomagają nasz układ odpornościowy.
Antocyjany - podobnie jak witaminy C, E, A - należą do tzw. antyutleniaczy zapobiegających tworzeniu szkodliwych cząsteczek tlenu.
Działalność antocyjanów opóźnia proces starzenia się dzięki temu, że wychwytują one i unieszkodliwiają wolne rodniki, które uszkadzają struktury komórkowe organizmu.
Antocyjany ułatwiają także przemianę materii, a zwłaszcza gospodarkę tłuszczową organizmu, łagodzą dolegliwości w chorobach trzustki i wątroby.
Badania naukowe wskazują, że składniki aronii zmniejszają uboczne działanie leków przeciwnowotworowych i łagodzą skutki radioterapii!!!
Aronia - bogactwo witamin!
W chwili obecnej znanych jest ok. 15 odmian wyhodowanych na bazie tego gatunku, odkrytego w XVII i XVIII wieku w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie.
Do Rosji przywieziono aronię ok. 1834 roku jako eksponat do ogrodów botanicznych, skąd „uciekła” rozprzestrzeniając się na pogórza Ałtaju oraz europejską część Rosji. Bywa, że jest nazywana również aronką.
Przemysł spożywczy: wykorzystywana do produkcji dżemów, konfitur, soków i nalewek, można jej także użyć jako naturalnego barwnika do przetworów (w tym galaretek, likierów, win).
Surowiec zielarski - surowcem są świeże lub suszone owoce. Zawierają one dużą ilość antocyjanów, fenolokwasy, garbniki, pektyny, witaminy (sporo witaminy C i P) oraz sole mineralne: potas, wapń, fosfor, magnez, żelazo i pierwiastki śladowe: jod, mangan, molibden.
Skład chemiczny: w świeżej masie dojrzałych owoców znajduje się 74-83 procent wody i 17-26 procent suchej masy.
Cukry stanowią 6,2-10,8 procent świeżej masy owoców, natomiast kwasy 0,7-1,3 procent w przeliczeniu na kwas jabłkowy.
Ponadto stwierdzono obecność garbników, pektyn, barwników oraz pierwiastków chemicznych jak rad, molibden, żelazo i jod.
Substancje garbnikowe (zawartość 0,35-0,6 procent suchej masy), nadają owocom cierpki smak, stąd rzadko nadają się do bezpośredniej konsumpcji.
Najcenniejszą zaletą aronii jest bogactwo witamin, zwłaszcza występujących w śladowych ilościach w innych owocach i warzywach.
Działanie: owoce aronii czarnej, a także sok z nich można polecać w profilaktyce i leczeniu nadciśnienia krwi, arteriosklerozie, katarze żołądka oraz żylaków odbytu. Owoce aronii zawierają od 1200 do 5000 mg witaminy P, podczas gdy w owocach uprawianych tradycyjnie w naszym kraju zawartość tej witaminy nie przekracza kilkudziesięciu mg.
Zaznaczyć należy, że w sokach i mrożonkach witamina ta prawie w pełni zachowuje swoją aktywność.
Świeżo zerwane owoce posiadają cierpki posmak wynikający z zawartości garbników, jeśli jednak zje się je po kilku dniach lub przemrozi w lodówce - unika się tego nieprzyjemnego smaku.
W kosmetyce stosuje się sok z aronii w dużych rozcieńczeniach. Jest pomocny przy oparzeniach słonecznych.
Przeciwwskazania: nadkwaśność i wrzody żołądka!
W gospodarstwie domowym można z aronii otrzymać następujące przetwory:
Sok - najprościej i najszybciej uzyskuje się bogaty w witaminy sok aroniowy w sokowniku – parowniku. Owoce aronii zmieszane z cukrem poddane działaniu gorącej pary wodnej dają znakomity w smaku sok o barwie prawie czarnej. Nie należy uzyskiwać soku przez zasypywanie owoców cukrem w słoju, gdyż efekty będą o wiele gorsze.
Konfitury - należy je smażyć niezbyt długo. Dla poprawy smaku można dodać soku z cytryny, czarnej porzeczki, kwaśnych odmian jabłek lub kwasku cytrynowego.
Przecier - owoce przeciera się z cukrem, dodając na 1 kg aronii 1 kg cukru. Smak poprawia dodanie jabłek w skali 3 kg aronii i 1 kg jabłek. Przecier należy podgrzać do temperatury 60-70 stopni C stale mieszając, następnie umieścić w gorących sterylizowanych słojach lub puszkach (w produkcji przemysłowej).
mgr inż. Marzena Gontarz
Dietetyk
Przeczytaj także: Woda czy sok?