Rośliny dyniowate

Autor: Aleksandra Reyer

Do rodziny roślin dyniowatych zalicza się arbuz, melon, ogórek oraz dynia i jej odmiany np. kabaczek, czy patison. Wszystkie bardzo smaczne, mają szerokie zastosowanie w różnego typu potrawach, łatwo połączyć je z innymi produktami spożywczymi. Z dyni przyrządzimy pyszną zupę-krem, z kabaczka usmażymy ‘kotleciki’, ugotujemy warzywne leczo lub upieczemy z jego dodatkiem pyszne ciasto, ogórka dodamy do surówki albo zaprawimy w aromatycznym curry, a z arbuza stworzymy koktajl lub sorbet dla ochłody.

Warto wzbogacać swój jadłospis w warzywa z grupy dyniowatych, gdyż bezsprzecznie sprzyjają naszemu zdrowiu. Ze względu na niewielką zawartość tłuszczu są one niskokaloryczne. Ich głównym składnikiem jest woda. W 100 gramach zawierają średnio ok. 7g węglowodanów, dzięki czemu charakteryzują się słodkawym smakiem. Znikoma jest w nich zawartość sodu, co warte zapamiętania, jeśli okaże się, że mamy podwyższone ciśnienie tętnicze krwi. Spora zawartość potasu zapewni prawidłowe przewodnictwo nerwowe w organizmie, zmniejszy ryzyko powstawania bolesnych skurczów mięśni, osłabienia oraz niewłaściwej pracy serca. Zauważmy, że dynia jest bardzo dobrym źródłem witaminy A, a dokładniej jej prowitaminy – β-karotenu. Należy on do antyoksydantów, tzn. pomaga zwalczać wolne rodniki tlenowe, które prowadzą do rozwoju wielu chorób oraz szybszego starzenia się komórek organizmu. Dodatkowo dynia oprócz pysznego miąższu dostarcza nam także witamin i mikroelementów pod postacią pestek, których w żadnym wypadku nie powinniśmy wyrzucać, a zamiast tego po prostu ususzyć. Choć są bardzo niepozorne, bardzo łatwo je wykorzystać w komponowaniu codziennego jadłospisu dodając do jogurtu, musli, sałatki, w zastępstwie słonych przekąsek, czy uprażone jako dodatek do zupy. Stanowią one bowiem najlepsze źródło magnezu oraz żelaza niehemowego, są bardzo bogate w cynk, miedź oraz obfitują w witaminę E. Ponadto zawierają duże ilości zdrowych, wielonienasyconych kwasów tłuszczowych.

Dynia powinna również pojawiać się w jadłospisie dzieci. Nie przyswaja z gleby metali ciężkich, a do tego jest lekkostrawna. Jej pestki natomiast wykorzystuje się jako naturalny sposób zapobiegania zakażeniom pasożytami przewodu pokarmowego. Można ją włączać już po 6 miesiącu życia dziecka. Następnie stopniowo warto urozmaicić dziecięcą dietę w cukinię, melona, ogórka i arbuza

Opracowanie własne na podstawie: „Wartość odżywcza wybranych produktów spożywczych i typowych potraw” H. Kunachowicz, I. Nadolna, K. Iwanow, B. Przygoda